Не чапайся, панічок!
Жартуй, але ў меру,
Шэпты лісія — набок!
Я табе не веру.
Не чапайся ты, аса!
Багацтв не ўдзялю я,—
Ёсць дзявоцкая краса,
Ўзяць хочаш і тую.
Не чапайся! Не раўня
Табе я, мужычка,
Цябе жджэ недзе твая
Панна-белалічка.
Не чапайся! Ідзі к ей,
Шапчы, весяліся,
З ёй і песенькі ты пей,
З ёй і абніміся.
Не чапайся! Вы паны —
Ты з жонкаю сваею,
Ўзялі скарб мой вы адны —
Веру ды надзею.
Не чапайся! Ўжо сынка
Песціш з беларучкай,
А мужыцкая дачка
Хай гіне, як сучка.
І я згіну сіратой,
Ты, паніч, не згінеш...
Не чапайся!.. Што з табой?
Стой!.. Куды?.. Што чыніш?!
19 чэрвеня 1907