epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Песня вольнага чалавека

Дарэмна свістамі нагаек

Застрашыць хочуць тыраны,

Нагнаўшы чорных соцень шаек,

Акулі рукі ў кайданы,—

Душой я вольны чалавек,

І гэткім буду цэлы век!

 

Не страшны мне Сібір, астрогі,

Меч катні над шыяй маей,

Хоць і скуюць мне рукі й ногі,

Хоць зрэнкі выдзеруць з вачэй,—

Душой я вольны чалавек,

І гэткім буду цэлы век!

 

Нам есці хочацца тым болей,

Чым горай голад прыгняце,

Тым рвёмся больш мы і да волі,

Чым меней к нам яе ідзе.

Душой я вольны чалавек,

І гэткім буду цэлы век!

 

Дарэмна гіканне нясецца

Дэспотаў подлых над зямлёй,

Што воля ў путы акуецца,

Згняцецца сілаю, пятлёй.

Душой я вольны чалавек,

І гэткім буду цэлы век!

 

Ці ж людзі сонца згасіць могуць,

Згасіць, як свечку, яснасць дня?

І волі ж дэспаты не змогуць,

Бо воля сонейку раўня.

Душой я вольны чалавек,

І гэткім буду цэлы век!

 

[1905-1907]


[1905-1907]

Тэкст падаецца паводле выдання: Купала Я. Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 1. Вершы, пераклады 1904-1907. Мн., Маст. літ., 1995. -462 c. [4] л. іл.
Крыніца: скан