epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Сельскія могілкі

Люблю я могілкі з каплічкай,

Прыселле насыпаў і пліт,

Дзе крыж і страшыць, і галубіць,

Слязой дзе кожан дол абмыт.

 

Сваё дзе Радаўніца свята

Спяшыць у год абходзіць раз,—

Сялян склікаючы сямейку,

Спраўляе з светам тым папас.

 

Жывыя душ успамінаюць

Сваёй успанае радні,

Над імі жаляцца галінкі,

Нясуць былыя думцы дні...

 

Агул жыцця ўсяго абыймеш,

Друзы пагод і непагод,

Зямлю і неба ў рукі возьмеш,—

І ў гэты край зляціць паглёд.

 

І як жа міл дзірванчык цішы,

Спакою дзіўнага узгор,

Дзе не чапіў сялянства пушчы

Навейшай мудрасці тапор!..

 

1910


1910

Тэкст падаецца паводле выдання: Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 2. Вершы, пераклады 1908-1910. - Мн.: Маст. літ., 1996. -342 с. [4] л. іл.
Крыніца: скан