Ці то летам, ці зімою
Сып да «Шумана», друг мой! —
Там расстанецца з нудою,
Хто з кішэняй непустой.
«Шуман» — Вільні кроў і косць,
Быў і будзе, як і ёсць.
Рэжа музыка ахвоча,
Песні, гоман — заадно,
Страва, карты, хто што хоча,
Льецца рэчкаю віно.
«Шуман» — Вільні кроў і косць,
Быў і будзе, як і ёсць.
Там сабой таргуюць дзеўкі.
Бацька, сын купляе іх;
Там хватаныя капейкі
Пераводзяцца уміг.
«Шуман» — Вільні кроў і косць,
Быў і будзе, як і ёсць.
Цешся, горад! Што там знача
Вёска з голадам, з бядой?
Хтось там стогне, хтось там плача —
Плюй, махай на ўсё рукой!
«Шуман» — Вільні кроў і косць,
Быў і будзе, як і ёсць.
Хто ў казіны рог не з’ехаў,
Хто з сумленнем — справу знай:
Гэй, да «Шумана» на ўцеху —
Ўтапіць долю, славу, край!
«Шуман» — Вільні кроў і косць,
Быў і будзе, як і ёсць.
1909