Свінапас, злавіўшы здрадна
У сіло стрынатку,
Стаў чытаці ёй маралы
(Меў таку ўжо ўхватку).
«Ты пяюшка, — так ён кажа,—
Сорам мей і ўвагу:
Шмат не пей, не пей і мала,
Не дай з клеткі цягу!
Аб маім пастырскім чыне
На’т не думай брыдка,
А тым болей — мей шацунак
Над маёю світкай».
А стрынатка: «Ягамосцю!
Чым ты — знаю болей,
Дык пакінь сабе маралы,
Мне дай толькі волю!»
1914