Ты, зялёная дубрава,
Сон скідай, расцвітай,
І шумеці добрай славай
Не кідай на ўвесь край.
Гамані, расходзься шумам
Ад мяжы да мяжы,
Ўлі надзею вольным думам,
Аб усім раскажы.
Казку быўшых песняспеваў
Распалі, разагрэй;
Размяці управа, ўлева
Сухацвет, сухавей.
Маладыя загаворы
Ў ход пусці, сатвары;
Яснаглядам долы, горы
Асвянці, прыбяры.
Кінь разгонна весці свету
Аб сабе, аб сяўбе
I да неба вестку гэту
Данясі у кляцьбе.
Абніміся з нівай роднай
І душой, і грудзьмі;
Край прыбіты, непагодны
Ўскалыхні, падымі...
1912