Мой вечар, знаю, блізка, недалёка —
Ёсць раніца — павінен й вечар быць,
Але не счэзну я з-пад долі вока —
Дзень, вечар, ноч, а трэба, буду жыць!
Зямлі і сонцу нізка пакланюся —
Я сын зямлі і сонца вольны сын!
Як з братам, з ветрам шчыра абымуся —
Я — ветру, а мне вецер друг адзін.
Сум вечны пасаджу свой на пасадзе —
Ён заслужыў даўно ў мяне на трон,—
Ўзлажу карону з слёз яму ў парадзе —
Така карона ўсіх важней карон.
Слугой яму прызначу адзіноту —
Яна сама вярнейша з слуг — без здрад;
Асветлю хорам сваіх дум яснотай —
Дум шмат я маю, ах, як шмат, як шмат!
Душы дам волю, заручуся з песняй —
Душа і песня — свет мой, скарбы ўсе мае...
Хай раніца жыцця майго ускрэсне,
Хай вечар мне жыцця ноч дапяе!
1915