epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Зіма

І
ІІ


І

На марозе, на мяцеліцы

Прынёс сівер зіму срогую;

Людцы песняй не вяселяцца,

Ў хаты крыюцца з трывогаю.

 

Ўсё замёрзла пад пялёнкаю

Снегу белага, халоднага;

Страх мець холад над старонкаю

Для убогага, галоднага!

 

Не плач, бедны, слязой горкаю!

Да вясны трэба памучыцца:

Ўзойдзе доля новай зоркаю,

І няшчасным папець лучыцца.

 

Мей надзею ў сэрцы ясную,

Што не век зіма паношыцца,

І без жальб, што шлеш напрасныя,

Слёзы высахнуць па крошачцы.

 

ІІ

Белы стрэхі, бела поле;

Змоўкла птушак сакатанне.

Гайда, Янка! Вось раздолле!

Кінь калёсы — выладзь сані!

 

Заскакаў мароз па сценах,

Віхры ў коміне галосяць;

Дроў у хаце ні палена,

Дзеці, жонка есці просяць...

 

Не пужайся гэткіх хмураў:

Шмат у горад шурак трэба;

Хай жа дрогне лес пануры,—

Папрасі сякерай хлеба!

 

Гайда, жыва! Што не ў меру

Там трасешся, як у трасцы?

Насталі сваю сякеру,

Хай у пушчы стук раздасца!..

 

Ты худы, кабылка худа —

Хвойку вывезлі, аж міла!

Даказалі-такі цуду:

Конь, мужык на свеце — сіла!

 

[1908, 1911]


[1908,1911]

Тэкст падаецца паводле выдання: Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 3. Вершы, пераклады 1911-1914. - Мн.: Маст. літ., 1997. -342 с. [4] л. іл.
Крыніца: скан