Калі
Заблытаецца ў тваіх валасах вясна,
Нібы промень у гранях самацвета, —
Табе робіцца вельмі лёгка.
І ты бяжыш па зямлі,
Быццам па лёганькаму барабану дзіцячай качалкі.
А зямля пачынае хутчэй круціцца
Насустрач табе,
Слухаючыся
Нават самага лёгкага дотыку
Тваіх шурпатых ног...