Ці ўспомніцца, ці ўспомніцца
Рака і жоўты плёс?
Мяне, нібы палонніцу,
Ты цераз кладку нёс.
Я з рук не выбівалася
З тваіх,
далёкі мой.
Ці то вады баялася,
Ці цемрадзі начной.
...Сплыла вада глыбокая
З рачнога рукава.
Заблытана высокая
Салодкая трава.
Там я была ўлюбёная,
Натхнёная тады,
Як чарачка разгонная,
Як вецер малады!