epub
 
падключыць
слоўнікі

Юзаф Крашэўскі

Дзед і баба

З польскай — Ю. Крашэўскага

 

Быў сабе дзед і баба —

Ўжо старыя абое;

Яна мелася слаба,

Ён сагнуўся удвое.

 

Жылі ў хатцы збуцвелай,

Непачэснай з паглёду;

Адну шыбіну мела,

Адны дзверцы для ўходу.

 

Жылі згодна, шчасліва,

Як не жыці нам гэтак!

А чаму? — няма дзіва:

Бо прывыклі к сабе так.

 

Толькі сумна было ім,

Што памерці ўсё ж мелі,

Што халодным спакоем

Іх магіла раздзеліць.

 

Дык маліліся ў згодзе,

Каб за Божым прыказам,

Калі смерць к ім надойдзе,

Абаіх брала разам.

 

Але так быць не можа!

Хтось ды ўперад сканае...

— Каб не ён, мой нябожа...

— Каб хаця не старая...

 

Гэтак баба маяча:

— Штодзень чуць валачуся,

Па мне «ваша» заплача —

З ног я ўперад звалюся.

 

— Ўперад я, мая міла,—

Дзед бабулі гавора:

— Немагота ў магілу

Мяне ўгоне ўжо скора.

 

— Мяне ўперад,— кажу я!

— Вота ж гэтак не будзе!

— Вашаць хай пабядуе!

— А ты што? — ці не людзі?!

 

І так далей і далей

Пайшлі ў спрэчку самдзеле;

Той таму прытыкалі,

Ісці ў прочкі хацелі.

 

Ажно стук нехта ў дзверы.

— Хто там? — Тут ім на тое:

— Я—смерць; даўшы вам веры,

Ўзяць іду вас абое.

 

Дзед сваёй і ківае:

— Адчыні ідзі, баба!

— Не магу,— кажа тая,—

Вельмі чуюся слаба.

 

От лепш ты патурбуйся

За мяне ўжо сягоння.

— Не, лепш ты йдзі, Кастуся,—

Дзед зноў бабе гамоне.

 

Баба сюд-туд ды жвава

Чмых за печку без мукі...

Дзед зашыўся пад лаву...

А смерць стукі ды стукі.

 

І так стукала б доўга,

Лет чакала б са дзвесце,

Каб праз комін дарогу

Не найшла к ім нарэшце.

 

[1921]


[1921]

Пераклад: Янка Купала
Тэкст падаецца паводле выдання: Янка Купала. Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 4. Вершы, пераклады 1915 -1929. - Мн.: Маст. літ., 1997. - 446 с., [4] л. іл.
Крыніца: скан