Беларусь мая! Цёмны, задумлівы бор,
Дзе ў гусцечы курлычуць вясной жураўлі
Дзе выносныя сосны узняты да зор,
Дзе пралеглі абшары лагоднай зямлі.
Беларусь мая — ў трубах заводскіх блакіт,
Дым бялёсы з тых труб расплываецца ў далі,
Красамоўна гаворыць іх шэры граніт,
Як высока рубеж індустрыі мы ўзнялі.
Беларусь мая! Новых будынкаў тут шмат.
А будова ідзе! Бачыш — краны і краны...
Іх ажурныя стрэлы ўзнялі далягляд.
Рытм работы — вясёлы, жывы, расспяваны.
Беларусь мая! Торф парыжэлы, сухі
На заводскія топкі прывозяць машыны.
Торф нарэзалі новых плугоў лемяхі —
Скібы чорныя, тлустыя леглі на спіны.
Вось як сталі мы жыць! Дзе ты, траская гаць?
Дзе балот невычэрпных гнілыя прасторы?..
Глянь! Мурожнай травой расцвіла сенажаць,
І — гайдаюцца хвалі пшанічнага мора.
1963 г.