З жахам сёння маладыя маці
Дня чакаюць, як дзіця народзяць,
Бо нячутна, у празрыстай шаце,
Цень каварны паміж імі ходзіць.
Смерці здань лунае па-над намі —
Хто упэўнены, што пройдзе міма?
Можа, ён асыплецца дажджамі
Над якою новай Хірасімай?
Можа, над раздольнымі палямі
Праплыве без яўнае адзнакі,
Ураджай атруціць туманамі,
Паўтарыўшы драму Нагасакі?
У пачварнай здані — смерць і мукі,
Гібель і калецтва міліёнаў!
Дык давайце — звяжам моцна рукі
Фабрыкантам смерці з Пентагона.
Нас, працоўных і сумленных,— многа.
Іх жа — жменька... Толькі моцна ўзяцца
І ачысціцца навек дарога
Для жыцця, і радасці, і працы.
1960 г.