Былі ў нас хвілі светлыя, як сонца,
Не гналіся за доўгім мы чырвонцам —
Да роскашы не вельмі былі ласы
І не чакалі выручнага часу.
Мы зычым людзям міру, дабрабыту,
Ты да людзей ідзі з душой адкрытай.
Я веру ў сілу душ і рук рабочых.
Нашчадкам смела я гляджу у вочы.
Бо вернаю была адзінай мэце:
Жыць праўдаю савецкай, чалавечай,
З дарогі ленінскай — ні крок не збочыць...
1959 г.