Бывае так: спаткаеш сябра,
Душой насустрач расцвіцеш,
А ён трымаецца не храбра
І штосьці нехаця пляце.
Балюча, што так недарэчы
Цяпла шукаеш у людзей.
У іх сваіх стае падзей,
І ім нішто з табой сустрэчы.
З іх кожны шчасцю свайму рад,
Ім кадзяць славу ад парога...
А у цябе — няма нічога,
Дык ты не друг ім і не брат,
Як быў шмат год таму назад.
1966 г.