Хочацца мне песні шчырай і вясёлай,
Хочацца развеяць сум зацішны, кволы,
Хочацца, каб хтосьці, добры і лагодны,
Падышоў бы блізка — і назваў бы роднай.
Шэрай мглой адзеўся цёплы летні вечар.
Запалілі зоры залатыя свечы.
Я хачу, каб хтосьці...
Думка зрок замгліла...
Падышоў бы ціха — і назваў бы мілай.
Думы кружаць колам, думы сэрца раняць,
Сэрца просіць песні, песні і кахання...
Сэрца просіць ласкі, мяккай і лагоднай,
Дзе ты, мой каханы? Дзе ты, друг мой родны?
1959 г.