«Ад родных ніў, ад роднай хаты»,
Ад беларускае зямлі
Сябры — народа дэлегаты
К Купалу у Маскву прыйшлі.
Масква была яму, як маці,
Як і для ўсіх сваіх сыноў,
Хто ў горкі час радзіму страціў,
Ў палон узятую вайной.
О, як тужыў аб ёй ён, роднай!
І сёння аб тых далях сніць,
Дзе Свіслач свеціцца лагодна,
Дзе Нарач між лясоў ільсніць,
Дзе Мінск прыгожы, аднаўлёны
У неба ўзносіцца, плыве,
Дзе ў песні радаснай, натхнёнай
Душа паэтава жыве.
1971 г.