Шмат слоў гарачых я ў душы знайду,
Каб прывітаць цябе, любімы Колас...
Радзіма несла гора і бяду,
Калі над ёю прагучаў твой голас.
Ён гнеўны быў, магутны быў, як сталь,
У ім звінелі грозныя матывы.
Ён калыхаў разбуджаную даль,
Змагацца клікаў люд за лёс шчаслівы.
Народжаны у дні ліхіх вятроў,
Ён гартам волі наліваў нам грудзі,
Будзіў на бой зямлі працаўнікоў,
Ён зычыў волю ўсім гаротным людзям.
Цяпер з нас кожны — волі уладар.
Сям’ёй прыйшлі мы прывітаць паэта,
Якога песні — дзіўны сэрца дар —
Лунаюць вольна над шырокім светам.
Вітаем словам радасным таго,
Чыё імя Радзіма ўшанавала,—
Сяўца, што сеяў праўду з году ў год,
Каб век яна квітнела — расцвітала.
Жыві ж, красуйся многа зім і лет,
Працуй на шчасце роднае дзяржавы,
Наш добры друг, абраннік і паэт,
Увенчаны ўсенароднай славай.
1954 г.