Ты прыедзеш ка мне, і у доме маім
У той час маё шчасце ўваскрэсне ізноў.
І не будзе туга ліць у сэрца палын,
Наліваць яе горыч у кроў.
Без цябе мне і сонца не свеціць ў акно,
І аб яснай вясне не шапочуць лісты...
Цяжка жыць аднаму - жыць не лёгка адной,
Гэта ведаеш, пэўна, і ты.
Нахіліўся б ка мне твой прыветлівы твар,
Да грудзей бы тваіх галаву прытуліць...
Пацалункаў успыхнуў бы радасны жар -
І жаданне любіць, і любіць...
Колькі моцы ў каханні! І колькі красы!
Будзіць дум яно смелых шырокі размах.
Ты кранешся рукой маёй цяжкай касы -
І я лёгкай раблюся - як птах.
Мне здаецца, я дзесьці высока ляту,
Сэрца грэе бязмежнага шчасця агонь.
Ўнізе рэкі шумяць і палеткі цвітуць,
Льецца неба блакітная тонь.
І нічога цяжкога на свеце няма.
Я усё, найцяжэйшае, лёгка зраблю,
Толькі б ты мяне ласкай любві падтрымаў,
Гаварыў мне: - Я твой! Я люблю!..
1943