Каб я крыллі лёгкай птушкі —
Салавейкі мела,
Ў гай вясёлы, гай зялёны
Я б не паляцела.
Каб я мела голас звонкі,
Голас салаўіны,—
Я б спяваць не паляцела
На дрэўцаў вяршыны...
Я бы з песняй паляцела
Ў горад той далёкі,
Там ёсць дом — пануры, сумны,
Цёмны і высокі...
На акне закратаваным
Я бы з песняй села
І астрожнікам няшчасным
Сваю песню б пела.
Я спявала б аб свабодзе,
Аб шчаслівай долі,
І забыліся б пад песню
Яны пра няволю.
Галасамі дзіўных чараў
Я бы залівалась,
Лясоў, ніў прыволле нашых
Нагадаць старалась.
І пад песню маю думкі
Іх бы прасвятлелі,
Твары радаснай усмешкай,
Шчасцем увяснелі,
І не цяжкая была бы
Ім тады няволя,
Бо пад песню яны б снілі
Аб шчаслівай долі.
1911