Многа наша памяць захавала
Ясных дзён і радасных гадоў,
Бо ішло ж іх па зямлі нямала,
Не сплывалі, як плыты з вадой.
Новага, шчаслівага прынеслі
Яны шмат. Героямі тых дзён
Сталі тыя, што зіму растрэслі,
Каб вясны разліўся першы звон.
Хай сабе было нам цяжка, трудна,
Ды сталелі людзі ў барацьбе...
Ходам шпаркім, смелым, не марудным
Йшлі — і гарт душэўны не слабеў.
Хай сабе і голад быў і холад,
Не згінаўся з нас тады ніхто!
Мы шлі да сонца пехатой,
На сцягах мы неслі Серп і Молат!
1956 г.