Над Краснай плошчай ясны золак свеціць,
На стромкіх вежах палымнеюць зоры.
Што ёсць раднейшае на белым свеце,
Чым гэтай плошчы вольная прастора!
Прыйду сюды, успыхне ў сэрцы радасць:
Уся зямля відна як на далоні.
Я чую гул каўказскіх вадаспадаў,
Гудкі світальныя на Волга-Доне.
Я чую, як шумяць пшаніцай нівы,
Як б’юцца сэрцы фабрык і заводаў,
Як наш народ, свабодны і шчаслівы,
Куе свой лёс упарта год ад году.
Я ведаю — з усіх краін сусвету
Людскія думкі йдуць сюды, як хвалі:
Мы слова «мір» для цэлае планеты
Над Краснай плошчай, нібы сцяг, узнялі.
1954 г.