Нарач беліць кужалі
Туманоў на цёмнай плыні.
А на небе вечар сіні
Густа зоры запаліў.
Сёння слаўны быў улоў,
Мы паднялі з цёмнай глыбі
Трапяткое срэбра рыбы,
Заўтра сець там кінем зноў.
Бачыш? — паліцца касцёр,
Пар бруіцца ад вячэры.
Далятае шум аеру,
А вышэй — гамоніць бор...
Разбудзі мяне, калі
Згаснуць зоры ў небе сінім,
Раніцой мы сець закінем
Там, дзе зыбіцца прыліў.
Песня льецца ад кастра
І плыве далёка ў далі...
Нарач гойдае на хвалях
Песню, як сястру сястра.
Разбудзі мяне, калі
Ранак першы промень кіне
І са светлай сваёй плыні
Нарач зніме кужалі.
1952 г.