Няхай сабе схіляе дзень
Бег сонечны на ціхі вечар,
Няхай сабе і ноч ідзе,
Не ухілюся ад сустрэчы
З усім, што прыйдзе да мяне.
Хоць будзе сэрцу трошкі шкода,
Што новым песням не звінець
Тады ў вушах майго народа,
Тым песням, што жывуць ва мне,
Якіх яшчэ я не прапела,
І не гучаць ім па вясне
Над дрэвамі ў кіпенні белым...
Няхай сабе пакуль жыву —
Дням новым, сонца бляску рада...
Кіплю, як кіпень вадаспаду,
І рэчкай бурнаю плыву.
У маіх думах і жаданнях
Парыў душ юных, маладых!
Ты не лічы мае гады,
У вачах маіх зара світання!
1955 г.