Я хачу быць вечна маладой!
Шмат сплыло ў жыцці маім гадоў...
Год за годам... Зноў за годам год,
Быстрыя, як Іслач ў веснаход...
Не хачу лічыць сваіх гадоў
І хачу быць вечна маладой.
Як жа гэта удаецца мне
Пець, як птушка тая па вясне?
Мары, як даўней яшчэ калісь,
Мчаць душу ў завоблачную высь.
Ў сэрцы поўна непазбытых сіл,
Як маланка, ўзмах нястомных крыл.
І, хоць шмат, ой, шмат прайшло гадоў
Маладосць даўно сплыла з вадой.
Толькі моц мая гаворыць мне:
Расквітай, як кветка па вясне,
Пракладай далей свае сляды
І — вядзі да шчасця маладых!
1967 г.