Не ляці ты, думка, у палёт саколі,
А стрыжом імклівым вей у наваколлі,
У няхітрых буднях і штодзённых справах
Адшукай след скромны подзвігаў яскравых.
Раскажы аб гэтым — хай шануюць людзі
Тое, што мне сёння ўсхвалявала грудзі.
І тады сучаснасць яркая ўваскрэсне
У маёй вясёлай і шчаслівай песні.
Можа, гэта песня у вячэрняй цішы
Над бацькоўскай хатай неба раскалыша.
Песня маладая — сэрца ў карагодзе.
Ты з жыцця узята і жывеш ў народзе.
1960 г.