У мяне радзіўся праўнук,
Хлопчык крэпкі і харошы.
І назвалі яго слаўна,
Цёплым іменем — Алёша.
Ён глядзіць на свет здзіўлёна
Ясным зрокам воч вялікіх,
А на сценах асвятлёных
Залатыя скачуць блікі.
За акном сад кадзіць пахам,
Ў кветках радужныя росы...
І на ўсё глядзіць без страху
Хлопчык мой светлавалосы.
Ён прыйшоў на свет, каб смела
У жыцці сваім дзіцячым
За любое брацца дзела,
Усё пазнаць, усё пабачыць.
Лоб высокі, ясны, чысты,
Зрок уважны і пытлівы,
З захапленнем ён шчаслівым
Дзень страчае прамяністы.
Кім ён будзе? Сэрца хоча
Адхінуць заслону веку...
Чэсным вырастай, сыночак!
Будзь харошым чалавекам!
1968 г.