Прыйсці да вас, у ваш працоўны дзень,
Не госцем, а паплечнікам у працы
І не адстаць ад вас ні ў чым, нідзе,
Высокай выпрацоўкі дабівацца.
Не дзеля славы, не дзеля выгод,
Абы хоць раз адчуць душою гэта,
Што шчыра прызнае мяне народ
Як роднага і блізкага паэта.
Дайсці б мне вершам да душы яго,
Нібы ў свой дом. І жыць бы там заўсёды.
І каб не згас радкоў маіх агонь,
Калі жыццё маё загасяць годы.
1964 г.