Пуржыць, паўзе мяцеліца,
Пялёнкай цёплай сцелецца.
То выгнецца над нівамі
Зыбучымі узвівамі,
То, снег сыпучы носячы,
Заходзіцца, галосячы.
Аб кім яна? Чаго яна?
Ці блізкі хто ў яе сканаў?
Нібы спагады молячы,
Заносіцца, скуголячы.
Мяцеліцай раз’юшанай
Свет белы зацярушаны.
1964