Сэрца стамілася... Сутаржна б’ецца...
Гэтак кульгавы йдзе скраем дарогі,
Йдзе — і баіцца, што калі спаткнецца,
То ўжо не зможа падняцца на ногі.
Сэрца стамілася. Не вінавата
Яно, зашмат перанесці прыйшлося:
Войны, і гора, і боль, і утраты...
Ну, а цяпер? Вось жа шчасце збылося!
Радасць свабоды і праца квітнее.
Бліскае ў вочы вясёлкавым бляскам!
Дзень камунізма праменіста днее...
Сэрца! Яшчэ папрацуй, калі ласка!
Сэрца, яшчэ папрацуй, дай на шчасце
Наша — дасыта душы наглядзецца...
Хай твая слабасць мне сонца не засціць.
...Сэрца пачула...
Стараецца. Б’ецца.
1975 г.