Сынок мой родны, сын мой любы,
Прайшлі твайго дзяцінства дні.
Твар пасмуглеў, акрэплі губы,
У строгім поглядзе — агні.
Натхнёна расцвіло аблічча,
Стаў гібкім і прыглядным крок.
Жыццё цябе наперад кліча
І рассцілае шмат дарог.
З работай спалучы навуку,—
Работа таленты разбудзіць,
Ўзмужнеюць галава і рукі,
І шлях знайсці памогуць людзі.
Ты з маладой і прагнай сілай
Ідзеш бацькам сваім на змену,
У патоку бурным, сын мой мілы,
Будзь хваляй! Не на хвалі — пенай.
1964 г.