Ты думаў пра мяне,
я ведаю —
бо ўночы
Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы.
І думка горача мне душу хвалявала.
Ты думаў пра мяне, і я таму не спала.
Ты думаў пра мяне,
я ведаю —
у словы
Жар палкіх дум тваіх быў выліцца гатовы,
Яны гучалі тут, так шчыра, так глыбока,
Мне пець хацелася — і плакаць... лёгка, лёгка...
Ты думаў пра мяне,
я ведаю —
і думы
Азваліся ва мне якімсьці светлым сумам.
Пяшчотай мяккаю яны абнялі сэрца,
І ты, ты адчуваў — чаму яно так б’ецца.
Ты думаў пра мяне,
я ведаю —
не стала
Тугі ў грудзях. Душа ад шчасця замірала...
Ты быў са мной! Пры мне!
Пры мне —
а не далёка...
Мне пець хацелася — і плакаць...
лёгка, лёгка...
1959