У доме ціша і спакой.
Утульна. Кніга пад рукой.
І кіпа ранішніх газет.
Бяры — і ўвесь убачыш свет.
О, колькі смелых, маладых
Становяцца ў салдацкі строй!
Вось іх адважныя сляды,
Што клічуць іншых за сабой.
Адзін упаў — другі ідзе
Грудзьмі закрыць шляхі бядзе.
Было і ў нас, і ў нас было...
Ды ўсё мінула, адгуло.
Да шчасця мы праклалі след.
Наш вопыт пераймі, сусед,
Той след, што вывеў нас з бяды...
Умей жа прачытаць сляды!
1964 г.