Ўнукі... Гэта дзетак нашых дзеці.
Нам яны за дзетак даражэй.
Нам у вочы ціхі вечар свеціць,
Старасць нашы будні сцеражэ.
Ну, а ўнукі — гэта наша радасць,
Як вясенні малады пабег,
Заўтра залатога далягляду,
Шлях у светлы і прывабны век.
Колькі новага! Якое шчасце
Бачыць бляск жаданых, новых дзён...
Ўнукі нашы, вам узяць разгон —
Мост да зорных нашых мар пракласці.
1970 г.