Ўспамінала я ў суме
Погляд ясны і смелы,
Хлопец, хлопец... Прыгожыя вочы,
Чым мяне ты сурочыў?
Цэлы вечар і ноч, аж да рання,
Пад уладай сустрэчы,
Мару я аб паўторным спатканні
І — заснуўшы пад вечар —
Бачу ў сне яго сінія вочы,
Губы з ветлай усмешкай...
Быццам ён падысці ка мне хоча,
Вейкі чорнаю стрэшкай
Апусціў на гарачыя вочы —
А з іх полымя выбухнуць хоча...
Вось і ўсё...
Так спаткаюцца людзі,
Мары на шчасце настрояць,
Потым жыццё іх астудзіць,
Ў холад адзене спакою,
Сцёршы мар асалоду —
Йдзе жыццё сваім ходам...
1964 г.