Не табе, сыну "партыі роднай",
Нас, выгнанцаў імя ганьбаваць -
Беларусі ты камень надгробны
Памагаеш чужым майстраваць.
Ты дурманіш народ, ганіш Бога,
Праслаўляеш Прыгон і ману,
Абіваеш тырана парогі,
Панегірыкам знаеш цану.
Табе рай, а народу Галгофа,
На крамлёўскі сьпяшыш ты шабаш,
Там нячысьцік - партыйны прайдоха
Рабаўласьнік трымае кірмаш.
Мы - выгнаньнікі часу ліхога
Не парвалі з народам вязьмо,
Нам мілей вольнасьць сьвету чужога,
Чым маскоўскае дома ярмо.
Ты ня зьвягай, што мы прадаліся
Чужніку, так як ты...
сьпіны гнём, -
Не табе зьведаць зорныя высі,
Што радзіўся на сьвет паўзуном.
Нашы сэрцы ня знаюць патолі,
У бязьдзейнасьці рук не кладзём,
Пакуль родзічаў глуміць няволя,
Пакуль прыйдзе чарга вольных дзён.
Цэлы сьвет мы ў сьветкі паклічам -
Ня мінуць вам страшны Нюрнбэрг! -
Наш народ сваіх вырадкаў зьліча,
Справядлівасьць, сьвятло возьме верх!