Якая справа мне да тронаў,
Да троннай пыхі, да вяльмож!
Маё каханне — лес зялёны,
Лугоў прыволле, ціхі Сож,
Палі, красуючае жыта,
Шляхі з задумаю прысад.
Маё жаданне — свет абжыты,
Як у падпорках спелы сад.
Якая справа мне да пыхі
Вяльмож! Яе б не ўспомніў век.
Ды чую жаль —
Сіроцкі, ціхі,—
І крык бяздомных і калек...