Спі, дружа любы. Ты між іншых,
Быць можа, самы шчыры быў,
Шукаў сяброўства не па чыну
І не за выслугу любіў.
Прымаў пачуцці сціпла, проста,
Быў па-хлапечаму грубы.
Але такога сэрца росту
Мог пазайздросціць і любы.
І проста — пад агнём, пад сцюжай —
Упаў — на вочы дождж імжыў.
І ўсё аддаў бы я, мой дружа,
Каб так пражыць, як ты пражыў.