epub
 
падключыць
слоўнікі

Макар Краўцоў

Паварот да Горадна

Ізноў я тут. Цябе вітаю,

Мой родны Горадзен стары!

Ізноў па вуліцах лятаю

Да самай позняе пары.

 

З цябе нацешыцца няможна

Пасля разлукі ў тры гады!

Як міла плітачка тут кожна,

Дамы, бульварчыкі, сады.

 

Хрыбты мастоў пераламаных.

Ахвяры скончанай вайны,

Шкада мне вас, параскіданых,

Ўдалыя Нёмнавы сыны!

 

І ты - нямога пасяджэння

Магутны замак - як жывеш?

Праб'е часіна адраджэння -

Ізноў ты, мілы, загудзеш!

 

А ты... ты - Нёман бела-сіні...

Ой, як харошы, дарагі!

Старыя хвоі, як багіні,

Твае бароняць берагі.

 

Цяпер нядоляй пілігрыма

Сюды загнаны незнарок,

Твой быстры бег лаўлю вачыма,

Гляджу і ўдоўж, і ўпапярок.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Вітай жа, Горадзен, дзяціну

Тваіх муроў, твае раллі,

Хоць ты прытулішчам будзь сыну -

Выгнанцу роднае зямлі!

 


1918

Тэкст падаецца паводле выдання: невядомае
Крыніца: невядомая