З польскай — М. Канапніцкай
Ці любіш дом? свой родны дом,
Што ўночку — летавай парой —
Шаптаннем ліп варожыць сном,
Слязу салодзіць цішынёй?
Ці любіш дом? сваю страху?
Што многа лет гняце ў маху
Крывых варот нізкі парог,
Што ласкай сцелецца да ног?
Ці любіш дом? аджыўчы пах
Пракосных зёл, наспелых ніў
І ружы цвет, што ў кальчуках
Сваю прыгожасць засяліў?
Ці любіш дом? свой родны дом,
Што гул жывых сасон вярхоў,
І духаў стогн, і віхраў хор
Пералівае ў тваю кроў?
Ці любіш дом? свой родны дом,
Што ў часе бур, плакучых хмар,
Калі ў душу ударыць гром,
Нясе прытульны думкам чар?
Раз любіш ты і ўсёй душой
Пад гэтай хочаш жыць страхой,—
Кут бацькаў сэрцам сцеражы
І сэрца ў ім навек злажы.
[1909]