беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Начавала хмарка залатая
На грудзях уцёса векавога.
Першы пробліск ранку маладога —
І ў дарозе зноў хмурынка тая.
Ды ва ўцёса сівага маршчыне
Волкі след застаўся. Адзінока
Ён стаіць. Задумаўся глыбока,
Ціха-ціха плачучы ў пустыні.
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая