З рускай — М. Някрасава
Малы сынок
Не есць, не п’е;
О, Божа мой,
Глядзі, памрэ!
Дала яму
Кусочка з пядзь,—
Не есць, крычыць,
Каб солі даць.
А солі той
Няма ані.
Пасып мукой,—
Так Бог шапні.
Раз-два куснуў,
Скрывіў раток;
Яшчэ салі! —
Крычыць сынок.
Я зноў мукой,
А на кусок
Сляза ракой...
Паеў сынок.
Так часта лгаць
Сынку магла:
Салонай, знаць,
Сляза была.
1905