Без бою я здаю сваю душу
Табе, любоў —
Палон салодкай мукі.
Не будзь жа ты турэмшчыцай,
Прашу,
Не надзявай мне кайданы на рукі.
Я чую
Блізкі стук тваёй хады,
Няўмольнай,
Быццам конніца Батыя.
А ці лягчэй нявольніку тады,
Калі на ім аковы залатыя?