Рэчы, пацясніцеся ў пакоі:
Я гляджу ў шчаслівым неспакоі,
Як калыска —
Лодка без вясла —
Ледзьве-ледзьве ў дзверы праплыла.
Чым суняць грамадзяніна Слаўку?
Закрычаў уладна на ўвесь свет —
Падае свой голас,
як заяўку
На жылую плошчу ў гарсавет.
У калысцы хлопчык,
як палоннік,
Цэлы дзень бунтуе неўпапад —
Сіліцца парваць палон пялёнак,
Што скруцілі з галавы да пят.
Супакойся, мой бунтар нястомны:
Чуеш,
Як клякоча за сцяной
Дзюбаю сталёвай кран пад’ёмны —
Звонкі бусел на назе адной.
Я акенца адкрываю насцеж:
Змоўк і ўраз заслухаўся малы...
Несучы на дужых крылах шчасце,
Клекачыце, добрыя буслы!