Ці многа ў маленстве трэба?
Ласкі.
Казкі.
І хлеба.
Ды крылы,
Каб з неба зорак
Прынесці на свой падворак.
Хлеб здабываў татка.
Ласку дарыла матка.
Казку бабуля адкрыла.
А мара давала крылы.
Бацьку спаткаць улетку,
Калі ён вяртаўся з палетку,
Я вылятаў за браму...
Бацьку вайна забрала.
Не ўмела бегаць матуля
Хутчэй, як шалёная куля,
Што секанула ля плота
З варожага самалёта...
Бабуля ўзваліла на плечы
Адна — за бацьку і маці —
Нялёгкі цяжар чалавечы
Штодзённых турбот у хаце.
Бабка маліла з любоўю
Бога, каб даў здароўя.
Глухі ж валадар неба
Не ведаў, чаго ёй трэба...
Палілі і распіналі.
Толькі былі не ў сілах
Паставіць да сценкі ў фінале
Мару маю аб крылах.
Мяне над смуткам і горам —
Хоць і на міг кароткі —
Крылы ўздымалі к зорам,
Таму я і вырас усё-ткі!
Без ласкі.
Без казкі.
Без хлеба.
Ці многа ў маленстве трэба?
* * *