Воўк наляцеў на статак,
На статак рахманы авечы.
Мы лютага супастата
Лаем па-чалавечы.
У галаварэза патрэба
Шкодзіць штодзень чалавеку.
Імем зямлі і неба —
Ганьба яму давеку!
Праклён драпежнаму зброду,
Хцівасці і прынукам,
Варожаму воўчаму роду,
Дзецям яго і ўнукам!
Патрапіць у нашу вуздэчку
Гвалтоўны разбойнік без чэсці,
Які праглынуў авечку,
Што самі хацелі мы з’есці...