І раптам снег, як навіна.
Злятаюць белыя ахапкі
На дах, на двор, на сінь акна,
На галаву маю без шапкі.
Гукаю ў думках:
— Добры дзень,
Чаканая неспадзяванка!
Хутчэй жа паліто надзень,
Мая дрыготная заранка.
Туды, дзе спіць завеяў свіст,
Нясі сваёй душы ўзрыўчатку.
І зноў жыццё —
як белы ліст.
І зноў усё пішы спачатку.