На пляцоўку маёй далоні
Робіць пасадку дажджынка.
Дзень добры,
Вандроўніца!
Раскажы,
Дзе ты была?
Можа, ты стартавала
З атлантычнае хвалі?
Можа, знішчальнікі
На цябе палявалі —
Агнём палівалі?..
Ты дрыжыш напалохана, бачу.
Можа, ты ад імя плачу?
Можа, ты ад імя гарачых
Слёз удовіных,
Слёз дзіцячых?
Можа, ты —
Спавядацца патрэба?
Закрані. Скалані. Прасвятлі.
Можа, гэта аплаквае неба
Боль няўцешны маёй зямлі...
У дажджынкі —
Смак мора.
У дажджынкі —
Смак гора.
Госця хмары вандроўнай —
Дажджынка,
Чалавечай бяды слязінка.
Да маёй далоні прыстань,
На далоні маёй растань.