На вішнях —
цвет густы.
Шчасліваю парою
Спаткаліся браты
Не па крыві, па зброі,
Браты па той бядзе,
Браты па той паверцы,
Што з году ў год ідзе
І стукаецца ў сэрцы.
І грудзі аднаму
Пяклі асколкі мукі:
— Ах, як вас абдыму?..
Вайна забрала рукі.
Другі нямеў,
як звон,
Як абабіты колас.
Як усміхнецца ён?..
Вайна забрала голас.
А трэці быў бы рад,
А трэці быў ахвочы
Загаласіць ад страт —
Вайна ж забрала вочы.
Вы, што бачыце,
Што ў горы людскім рыбачыце,
Вы, што чуеце,
Што на падушках з пораху начуеце,
Ці бачыце кулак бязрукіх?
Ці чуеце
Крык бязгубых?
Ці чуеце
Плач бязвокіх?
На вішнях —
цвет густы.
Шчасліваю парою
Спаткаліся браты
Не па крыві,
па зброі.
* * *