Не абмініце радасці,
Што дотыкам душы лагодзіць,
Пад брамай вясновай радугі
За небакрай праводзіць.
Не абмініце смутку
Аб дарагім, што страчана,
Што апячэ ціхутка,
Нібы слязіна матчына...
Не абмініце плуга —
Валадара ворыва.
Не абмініце друга.
Не абмініце ворага.
Не абмініце долькі,
Што парасткам пласт пераверне.
Помніце — пройдзена столькі,
Колькі пасеяна зерня...
Мерайце не гадамі
Жыццёвы свой лёс чалавечы,
А ўзрошчанымі пладамі,
Што ўскінеце іншым на плечы.
Усё, што ў турботах пражыта,—
Пярэдадзень новай дарогі.
З барознаў буяе жыта,
А пустазелле — з аблогі.
Наверсе і на доле,
На ўздыме і ў зеніце
Не абмініце долі,
Жыцця не абмініце!